Scena 1 – Gabinet Alexa:

Wieczór, sobota przed meczem. Widok na port w Szczecinie, biuro prezesa Pogoni oświetlone laptopem i telefonami.

Alex siedzi przy biurku, wokół rozrzucone notatki z nazwiskami: Clement, Walter, Cannavaro, Terim.

Telefon wibruje co chwilę – agenci, dziennikarze, sponsorzy.

Tan Kesler wchodzi z kubkiem kawy i tabelą kandydatów.

Tan: Musimy zdecydować szybko. Drużyna nie może żyć w zawieszeniu. Grzegorczyk nie jest na lata. Pytanie – czy chcemy nazwisko, czy budowniczego?

Alex: Chcę kogoś, kto sprawi, że cały stadion zamilknie z wrażenia, a piłkarze poczują respekt. Ale czas… czas ucieka.

Scena 2 – Szatnia Pogoni:

Poranek w Warszawie. Drużyna szykuje się do treningu przedmeczowego.

Grzegorczyk staje przed piłkarzami.

Grzegorczyk: Panowie, wiem, że gadacie – że jestem tylko na chwilę. Ale jutro nikt z Legii nie będzie o tym myślał. Liczy się walka, dyscyplina i to, że jesteśmy Pogonią. Jeśli wyjdziemy jak drużyna – damy radę.

Grosicki kiwa głową, reszta słucha w ciszy, ale na twarzach widać niepewność.

Scena 3 – Bar ,,Lokalna”:

Sobotni wieczór. Marta, Bolo, Zefir i Młody przy stoliku, telewizor pokazuje skróty z poprzednich meczów Pogoni.

Marta: Alex mówi o wielkich nazwiskach, a jutro mamy w Warszawie gościa od łatania dziur. To mnie przeraża.

Zefir: Nie skreślaj Grzegorczyka. Może chłop pokaże jaja, a drużyna się zepnie.

Bolo: Pytanie, czy to starczy na Legię. Oni u siebie gryzą trawę.

Młody: A ja wam powiem – jeśli Alex ściągnie Cannavaro, to będzie szok. Cała Polska się zatrzęsie.

Scena 4 – Droga do Warszawy:

Autokar kibiców Pogoni rusza spod stadionu. Śpiewy, race, bębny. Kamera przeplata się ze sceną w biurze Alexa.

Alex patrzy na zegarek, Tan coś notuje na laptopie.

Telefon Alexa zaczyna dzwonić. Na ekranie: ,,Incoming call: Fabio Cannavaro”.

Alex spogląda na Tana, ten tylko kiwa głową.

Cut to black.